Norwegia

Lofoty, Nordkapp  4 – 10.08.2025

D#1    dzień transferów: Warszawa – Oslo – Narwik – hotel w miasteczku Mortsund. Hotel to za dużo powiedziane, raczej stylowe „chaty rybackie”. Pierwotnie służyły za schronienie dla rybaków w sezonowych połowach dorsza. Dziś to domki wakacyjne. Po drodze imponująca przyroda archipelagu.

D#2     wycieczka do Å – położonego na południowym krańcu Lofotów. Podobno na całym świecie jest niewiele ponad 20 miejsc nazwanych jedną literą alfabetu. Urokliwe miejsce, kiedyś lokalne centrum połowu sztokfisza, który ma tutaj nawet swoje muzeum.

Wysokie mosty umożliwiające swobodną żeglugę, często fotografowany element krajobrazu zwłaszcza w scenerii zimowej.

W drodze powrotnej jeszcze piaszczysta plaża Rambergstranda – rzadkość w surowym krajobrazie. Bałtycka temperatura wody chyba za sprawą ciepłego Golfsztromu.

D#3    krótka wizyta w Svolvær, stolicy Lofotów. Ważny ośrodek rybacki, centrum turystyki z dużą mariną.

Ale główna atrakcją po przyjeździe do Andenes miało być safari morskie – oglądanie wielorybów. Szczęście nie dopisało i nie udało się spotkać kaszalotów ale już stado orek tak. Niemniej wycieczka statkiem, sama w sobie całkiem OK.

D#4      podróż do Tromsø z przeprawami promowymi.

Tromsø – określane jako brama Arktyki. Już w 1820 roku z tego miejsca wystartowało kilka wypraw arktycznych na Biegun Północny, jak również znajdował się tu port przeładunkowy dla zaopatrzenia wysyłanego na Svalbard, gdzie myśliwi polowali m.in. na foki iniedźwiedzie polarne. Dzięki temu w mieście nastąpił także rozwój gospodarczy, głównie za sprawą handlu. Roald Amundsen i Fridtjof Nansen – słynni badacze polarni – często odwiedzali miasto w związku ze swoimi wyprawami. Na przełomie XIX i XX wieku,  Tromsø zostało również ochrzczone mianem „Paryża Północy” dzięki prężnej współpracy m.in. z Francją.

Miasto harmonijnie wkomponowuje starą zabudowę w powstające nowoczesne biurowce. Storgata – miejski deptak, zachował charakter małego miasteczka.

Muzeum Polarne – przypominający kostki domina budynek oferuje  wystawy, akwarium fok, seanse filmów o archipelagu Svalbard i zorzy polarnej.  Tuż obok Polarii, ukryty pod szklanym dachem, zachowany jest najstarszy w Tromsø statek polarny – Polstjerna, zbudowany w 1949 roku.

Arktyczna Katedra, znana jako Kościół Tromsdalen. Perełka architektury, najbardziej znany obiekt w Tromsø usytuowany nad samym brzegiem Morza Norweskiego, wlewającego się pomiędzy tutejsze fiordy. Zbudowany w 1965 roku, wykonany głównie z betonu i stali.

Na koniec dnia wizyta w najstarszym pubie w mieście. Ølhallen jest jednym z najbardziej znanych miejsc w Tromsø i serwuje piwa z ok 70 różnych nalewaków. Ja skupiłem się na ciemnym Mack’u.

D#5    podróż w kierunku Alty z dwoma krótkimi przeprawami promowymi.  Finnmark to najbardziej na północ wysunięty obszar Norwegii. Tereny zamieszkałe przez mniejszość narodową Saamów. 

Pojawiają się lodowce na wysokości 1000 – 1200m i roślinność tundry.

Alta jest największym miastem w tym rejonie. Nazywana jest Miastem Zorzy Polarnej – cel wizyt zimowych łowców tego spektakularnego zjawiska. To również było inspiracją dla projektanta słynnej Katedry Zorzy Polarnej, ukończonej w 2013 roku. Nowoczesne – ośrodek uniwersytecki, ale również spokojne miasteczko liczące około 20 tysięcy mieszkańców.  Otoczone arktyczną tundrą i górami na 70 stopniu szerokości geograficznej północnej. 

D#6    Muzeum rytów naskalnych w Alta. Wystawa plenerowa jest największą kolekcją rzeźb skalnych w Europie Północnej stworzonych przez myśliwych i zbieraczy. Została ona wpisana na listę światowego dziedzictwa UNESCO. jako jedyny prehistoryczny zabytek w Norwegii. Ponad 7000 lat temu powstały pierwsze ryty naskalne – petroglify.  Przedstawiają sceny polowań, łowienia ryb i odbywania rytuałów. Często przedstawia pojedyncze zwierzęta: niedźwiedzie, ptaki, ryby, ale i łodzie oraz geometryczne kształty. Położenie rysunków jest związane z obniżaniem się  poziomu wody. Na nowo odkrywających się skałach mieszkańcy tych terenów również zaczęli uwieczniać swoje życie codzienne. Najstarsze petroglify znajdują się zatem wysoko nad obecnym poziomem morza, podczas gdy późniejsze są widoczne na niżej położonych skałach. Najmłodsze rysunki mają ponad 2 tysiące lat.  

Na łodzi poniżej jest dwóch mężczyzn i kobieta. Kto jest kim?

To już tundra – tereny hodowli reniferów i sporej liczby osobników które wybrały wolność.